قبل از انتخاب کفش طبی برای پیاده‌‌روی روزانه بهتر است اول از همه، علت و مزایای پوشیدن کفش طبی را بدانید. کفش‌های طبی کفش‌های خاصی هستند که پا و مچ پا را می‌پوشاند و به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که پا در آن‌ها راحت‌تر بوده و برای افرادی که هنگام پیاده‌روی در ناحیه پا و ساق‌پا احساس درد می‌کنند بسیار مناسب است.
مردم اغلب به دلایل مختلفی از قبیل حادثه، سن و انجام کارهای روزمره معمولا دچار آسیب‌های مختلف در ناحیه پا و ساق‌ پا می‌شوند. بلند کردن اجسام، زانو زدن و یا ایستادن طولانی در هر یک از آسیب‌های وارده به پا با درد توام خواهد بود. اگر دچار مشکلاتی در پا و ساق‌ پا شدید که با درد همراه بود بهتر است هنگام پیاده‌روی کفش طبی پا کنید. پزشکان مراکز مراقبت سلامت، پوشیدن کفش طبی را برای بیمارانی که از درد پا و ساق‌ پا رنج می‌برند تایید کرده‌اند.

کفش های طبی زنانه

پوشیدن کفش طبی سرعت پیاده‌روی زنان را بالا می‌برد چرا که پاها در کفش طبی راحت‌تر بوده و هنگام پیاده‌روی درد کمتری احساس می‌کنند. کفش طبی نه‌تنها ظاهر شیکی دارد بلکه فواید سلامتی زیادی هم برای پا دارد. کفش طبی از لحاظ ظاهر هیچ شباهتی به کفش‌های فرانکشتاین ندارد. کفش‌های فرانکشتاین معمولا رنگ‌های بی‌روح داشته و بسیار بزرگ و به شکل جعبه‌ طراحی شده است. کفش طبی بسیار شیک است و در طرح‌، سایز‌، جنس و رنگ‌های مختلف تولید شده است. کفش طبی سالم و بسیار راحت، بیشتر مناسب زنان بالای 40 سال می‌باشد؛ چرا که مشکلات و درد پا و ساق‌ پا معمولا بعد از 40 سالگی در زنان نمایان می‌شود. به‌همین دلیل پزشکان برای جلوگیری و درمان بیماری‌های پا پوشیدن کفش طبی را به زنان در تمام سنین پیشنهاد می‌کنند. کفش طبی کاملا مناسب زنان گروه سنی مختلف است که روزانه پیاده‌روی زیادی می‌کنند. در نظر داشته باشید که بهتر است هنگام انتخاب کفش طبی برای پیاده‌روی، از معروف بودن برند و جنس و کیفیت بالای کفش طبی مطمئن شوید و سپس خرید کنید.
 

کفش های طبی مردانه

از ویژگی‌های کفش طبی مردانه می‌توان به سبکی، رنگ جذاب، راحتی و ظاهر شیک آن اشاره کرد. پوشیدن کفش طبی برای ورزشکاران، مربی‌های ورزش، افراد که پیاده‌روی روزانه می‌کنند و هم‌چنین افرادی که برای تناسب اندام عادت به دویدن دارند ضروری است؛ چرا که پوشیدن کفش طبی استاندارد مانع بروز مشکلات در ناحیه پا و ساق پا می‌شود.
افرادی که سابقه درد و بیماری در پا و یا ساق پا را دارند، پوشیدن کفش طبی برای آن‌ها بسیار مزیت دارد. کفش طبی مردانه نه‌ تنها‌ استاندارد و راحت بلکه مناسب تمام سنین است.
از ویژگی‌های مهم کفش طبی مردانه می‌توان به توری بودن رویه کفش طبی برای جلوگیری از تعریق پا، انعطاف‌پذیری زیره، کفی قابل تعویض، ‌طبی بودن کفی داخل کفش، اصطکاک بالای زیره‌ی کفش و یقه کفش یا همان ساق بلند اشاره کرد. کفش طبی مردانه که بسیار شیک و راحت است قطعا پاها را در برابر بسیاری از بیماری‌ها و درد محافظت کرده و به‌دلیل طراحی و زیبایی از کلاس و پرستیژ بالایی هم برخوردار است. اگر در حین ورزش، تمرینات بدنی و پیاده‌روی، در پا و مچ پا احساس درد می‌کنید بهتر است کفش طبی بپوشید. کفش طبی به‌گونه‌ای طراحی شده که با بهبود جریان خون در پا و ساق پا بسیاری از دردهای ناحیه پاشنه و قوس کف‌ پا را برطرف خواهند کرد.

مزایای پوشیدن کفش طبی

پوشیدن کفش طبی در پیاده‌روی و ورزش برای سلامتی زنان و مردان فواید بسیار زیادی دارد. از‌ آن‌جایی‌که کفش طبی سلامت کل بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهند این نوع کفش‌ها به کفش‌های ارتز درمانی نیز معروفند.
در بسیاری از موارد افرادی که در پا و ساق پا درد دارند با پوشیدن کفش طبی در خانه می‌توانند به‌راحتی بیماری خود را درمان کنند. برای درمان و اصلاح مشکلات لگن، درد ساق‌پا و حتی درد کمر باید اقدام به موقع کرد. پوشیدن کفش طبی یکی از جالب‌ترین روش‌های درمان تمام مشکلاتی است که اشاره کردیم. کفش طبی با محافظت از قوس کف‌پا و کاهش لک در مناطق خاص پا برای پوشیدن بسیار مناسب است. در این قسمت برخی از مزایا و منافع پوشیدن کفش طبی را عنوان می‌کنیم :
• نواحی اطراف قوس کف‌پا در کفش طبی راحت و هم‌چنین محافظت می‌شود.
• دویدن، پریدن و پیاده‌روی با کفش طبی به‌دلیل کاهش تورم و درد، بسیار راحت‌تر است.
• مانع بروز برخی از ناهنجاری‌ها پا می‌شود.
• درد زیاد نواحی ساق‌پا و پا کمتر می‌شود.
• سلامت تمام قسمت پا و هم‌چنین مچ‌پا را بهبود می‌بخشد.
• باعث استحکام مفصل‌های سست ناحیه مچ‌پا و پا می‌شود.
• سلامت پای شما را تضمین کرده و از ساختار کلی پا محافظت می‌کند.

ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب :

1- کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا 10 برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین‌ کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.

2- کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی) به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.
رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند و پا نفس بکشد و عرق نکند
3- پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی‌ای از جنس چوب یا MDF، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند. جنس چوب و MDF (ام دی اف) می‌تواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.

4- کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگ‌تر و نه گشادتر. اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ باشد.
گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود. پس حواستان باشد فروشنده کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را به شما ندهد.

5- معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد، یعنی انگشتان پای شما باید در فضایی قرار بگیرند که نه آنقدر تنگ باشد كه روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود.
ضمن اینکه باید حدود یک سانتی‌متر بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود.

6- رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. البته در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و با قیمت مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی شده‌اند که چنین خاصیت‌هایی هم دارند.
7- پنجه پهن و با ارتفاع: پنجه کفش یا Toe box از مهم ترین قسمت های آن است.
وقتی عرض یا ارتفاع پنجه کفش کم باشد بیماری های زیادی مانند انگشت چکشی، میخچه وهالوکس والگوس را ایجاد می کند.
انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای کافی داشته باشند تا از هم باز شوند و کمی به بالا و پایین بروند. بجای استفاده از کفش های نوک تیز از کفش های با پنجه گرد استفاده کنید.

8- کفی قابل تعویض: سعی کنید کفشی بخرید که کفی Insole قابل عوض کردن داشته باشد. با این کار می توان با عوض کردن کفی، اندازه و حجم کفش را کم و زیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد، بتوان جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی های درمانی جایگزین کرد. وقتی پا عرق کرده و کفش را نمناک می کند، کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش می تواند موثر باشد. کفش مرطوب می تواند موجب ابتلا پا به بیماری های قارچی باشد.

9- پشتی سفت و محکم: پشتی کفش Heel counter قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا قرار می گیرد. این پشتی باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش، با شست خود بر روی آن فشار دهید. اگر فرو نرفت، پشتی محکمی دارد.

10- کف داخلی با شکل مناسب: کف کفش از داخل Foot bed باید قوس هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی به صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن توزیع شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می کند. مهم ترین قوس کف پا، قوس طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر باشد.

بنابراین با پوشیدن کفش طبی در هنگام پیاده‌روی، دویدن و انجام تمرینات ورزشی درد پا و ساق‌پا کمتر خواهد شد. هر فردی به‌طور متوسط باید روزانه 5000 تا 10000 قدم پیاده‌روی کند. اگر هنگام پیاده‌روی کفش‌های خیلی معمولی پا کنید قطعا آسیب فراوانی به پای خود وارد خواهید کرد. یکی از دلایل توصیه به پوشیدن کفش طبی این است ‌که انگشت‌های پا داخل کفش طبی کاملا راحت بوده و به‌راحتی داخل کفش حرکت می‌کند.
به‌طورکل کفش طبی در سایز و عرض‌های مختلف تولید می‌شود تا مردم کاملا احساس راحتی بکنند و پا در برابر قسمت‌های داخلی کفش کمتر مقاومت کند. چون کفش طبی فاقد پاشنه است بنابراین هیچ فشاری از ناحیه پنجه به پا وارد نخواهد شد.
افرادی که از دردهای عصبی ناشی از بیماری دیابت رنج می‌برند پوشیدن کفش طبی برای آن‌ها مناسب‌تر است. از آن‌جایی‌که هنگام پیاده‌روی و دویدن، قوس‌پا در کفش طبی محافظت شده و پا کاملا راحت می‌باشد بنابراین با کمک کفش طبی، بیماری نوروپاتی دیابتی (آسیب دیدن اعصاب درنتیجه بالا بودن قند خون) نیز درمان خواهد شد.

چگونه از کفش های طبی مراقبت نماییم؟

امروزه به دلیل افزایش روز افزون قیمت مواد اولیه باعث شده که هر روز قیمت این نوع کفش ها روز به روز افزایش پیدا کند و مدت زمان سفارش و ساخت طولانی تر شود پس باید در مورد مراقبت و نگهداری بهتر و طول عمر بیشتر کفش ها به چند نکته آسان توجه کنیم.
۱- حداقل هفته ای دوبار واکس بزنید.
۲- چون برای ساخت کفش های طبی از چرم و مواد طبیعی استفاده می شود از شستن آن ها جدا خودداری نمایید.
۳- در کفش های طبی معمولا از نوع و مدل ساق بلند و بندی استفاده می شود برای پوشیدن و در آوردن کفش، بندها را بیشتر باز کنید.
۴- استفاده مکرر از کفش ها باعث ساییدگی زیره و تغییر حالت اولیه آن می شود که حتی اثر اصلاحی و درمانی آن را از بین می برد و به بدتر شدن وضعیت پا منجر می شود که باید تقریبا هر سه ماه یک بار جهت اصلاح آن مراجعه شود.

افراد نیازمند به استفاده از کفی های طبی شامل موارد زیر می شوند:

۱- افراد دارای ناهنجاری های متحرک، برای اصلاح (صافی کف پا در کودکان).
۲- افراد دارای ناهنجاری های ثابت برای کاهش درد و توزیع فشار.
۳- افراد دارای پاهای دردناک برای کاهش درد (خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیرپاشنه).
۴- برای جلوگیری از تغییر شکل پا. اگر این کفی ها برای کودکان در سنین ۷ تا ۱۲ سال که کف پای آن ها درحال شکل گیری است، مورد استفاده قرار گیرد حاصل آن برخورداری از کف پایی استاندارد تا آخر عمر است. به علاوه این کفی ها درباره زنان باردار که در یک دوره ۶ ماهه با اضافه وزن تحمیلی روبه رو هستند، توصیه می شود.

به طور کلی کفش های طبی ارتوپدی به کفش هایی اطلاق می شود که برای اصلاح تغییر شکل پا و کمک به راه رفتن بیمار تجویز می شود. کفش های طبی تجاری که در بازار و بدون نیاز به نسخه پزشک فروخته می شود صرفا کفش های راحتی است که کفی آن نرم تر و قالب آن آزادتر است.

کفش های موجود در بازار از جنس چرم و قابل انطباق با پاست. در حالی که کفش های مجلسی چه زنانه و چه مردانه یا بچه گانه با قالب های معمولی ساخته و بیشتر به ظاهر آن توجه می شود. با پوشیدن این کفش ها پا تحت فشار قرار می گیرد.